رئیس سابق انجمن مطالعات برنامه درسی ایران:
افزایش کیفیت تعامل با سازمان‌ها، مرکز ثقل و فعالیت اصلی انجمن است
رئیس سابق انجمن برنامه درسی ایران گفت: هرچه ما بیشتر با وزارت علوم، وزارت آموزش و پرورش و… مرتبط باشیم و نام انجمن در همایش‌ها، جلسات و… برجسته شود، انجمن به سمت جلو حرکت خواهد کرد و منابع و امکانات بیشتری را برای انجمن به همراه می‌آورد.
دکتر محمد جوادی‌پور در گفت‌وگو با انجمن مطالعات برنامه درسی ایران پیرامون «نقد مسیر انجمن از ابتدا تاکنون، دستاوردها و مسیر پیش روی انجمن» با بیان مقدمه‌ای اظهار کرد: یکی از ویژگی‌های کار انجمن‌های علمی این است که نیاز به مشارکت و همکاری همه اعضای انجمن در آن وجود دارد؛ بنابراین، مهم‌ترین و محوری‌ترین اصل برای همکاری با انجمن‌های علمی، افزایش مشارکت و همکاری همه اعضای انجمن است. دوم این که سبک مدیریتی و نوع کار رئیس انجمن و اعضای هیئت مدیره در انجمن‌های علمی با سازمان‌های دیگر متفاوت است؛ یعنی ماهیتا فعالیت‌ها طوری است که کاری بلند مدت را می‌خواهیم با همکاری همه اعضا انجام دهیم. نکته سوم آنکه موفقیت در انجمن علمی مستلزم همکاری سازمان های ملی و حاکمیتی مانند وزارت علوم، وزارت آموزش و پرورش و… است که در زمینه آموزشی و علمی وجود دارند.
جوادی‌پور تصریح کرد: انجمن مطالعات برنامه درسی از زمان تاسیس تاکنون که بیش از ۲۰ سال است، روندی مناسب و مطلوب را به لحاظ گستردگی، شناخته شدن و اثربخشی طی کرده و انجمنی است که در وزارت علوم و وزارت آموزش و پرورش نقش خودش را نشان داده و نهادینه شده است. ارتباطات ما خوب است و همین امر باعث شده که خود انجمن برنامه درسی در مجموعه انجمن های علمی دارای اعتبار و آبروی ویژه ای باشد. این روند در سایه تلاش و همراهی افراد صاحب نظر، پیشکسوتان رشته، برنامه محور بودن انجمن، مشارکت همه سازمان ها و…میسر شده است.
این عضو هیئت علمی دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: انجمن ما در مقایسه با انجمن‌های دیگر دو برنامه راهبردی را تجربه کرده، با ادبیات این کار آشناست و در این زمینه ها ظرفیت هایی دارد به ویژه اینکه انجمن به دنبال بازنگری و اصلاح برنامه راهبردی است. اگر بخواهیم ادوار گذشته هیئت مدیره و رئیس انجمن را در ۸ دوره گذشته و اکنون که در دوره نهم قرار داریم، بررسی کنیم، روندی همراه با پیشرفت، توسعه یافتگی، شناخته شدن و اثربخشی طی شده است. کارهای خوبی انجام شده، تشکیلات تثبیت شده، و انجمن در محافل علمی و مدیریتی شناخته شده است. در واقع انجمن یک خانه امن و محکم برای همه اعضای خود به منظور انجام فعالیت های علمی و آموزشی است.
وی افزود: اما در نقطه دوم تفاوت‌هایی در شیوه های مدیریتی اعضای هیئت مدیره و روسای انجمن در این ۸ دوره وجود داشته است. بنابراین علی رغم اینکه مسیر روبه پیشرفت بوده، تفاوت هایی هم وجود داشته که من این تفاوت ها را تفاوت هایی عادی می‌دانم به این معنا که ماهیتا باید وجود داشته باشند. این تفاوت ها باعث افزایش یا کاهش میزان مشارکت، تعامل یا عدم تعامل، افزایش میزان منابع و انسجام به معنی همکاری اعضا با هم می‌شود. اگر نقد و ارزیابی‌ای در مورد دوره های گذشته داریم، یادمان باشد که به تفاوت ها برمی گردد؛ اما وقتی گذشته را بررسی می کنیم، به عنوان نگاه پیشنهادی و راهکار جدید چه باید ارائه دهیم؟
جوادی‌پور بیان کرد: من فکر می کنم انجمن علاوه بر فعالیت های جاری (برگزاری همایش‌ها، فعالیت‌های انجمن در کمیسیون ها، شعبات استانی، مجلات و…) باید بازنگری‌ای انجام دهد و نقش‌های جدیدی تعریف کند. اول اینکه اساتید باسابقه برای انجمن سرمایه هستند به عنوان نمونه آقای دکتر مهرمحمدی جزو افرادی است که سرمایه انجمن می باشد و دوستان دیگری چون آقای دکتر موسی‌پور، آقای دکتر فتحی، دکتر ملکی و… ظرفیت‌ها و سرمایه های انجمن هستند. باید برای این افراد نقش های جدید و پروژه های جدید تعریف کنیم تا انجمن به سمت جلو حرکت کند.
وی اضافه کرد: دوم، ما برای دانشکده های علوم تربیتی سراسر کشور به ویژه در دانشکده‌هایی که گروه مطالعات برنامه درسی داریم باید نقش تعریف کنیم، باید پروژه دهیم، کار و درگیری خاصی برای آن ها ایجاد کنیم تا ظرفیت ها به سمت انجمن حرکت کند. سوم اینکه نقش های جدیدی برای سازمان ها تعریف کنیم. ما با بعضی از سازمان ها ارتباطی نداریم در حالی که بسیار اثرگذارند؛ سازمان پژوهش و برنامه ریزی، دفاتر تخصصی از جمله دفتر برنامه ریزی وزارت علوم، سازمان آموزش فنی حرفه ای و… می‌توانند از آن جمله باشند که باید به آن‌ها پروژه بدهیم تا بتوانند موثر باشد.
رئیس سابق انجمن مطالعات برنامه درسی ایران گفت: نکته چهارم اینکه؛ گستردگی انجمن در سراسر کشور باید توسعه یابد. یعنی ما باید در ۳۱ استان شعبه داشته باشیم اما شعبه استانی از جنس اینکه خودشان مستقل باشند، البته در کارهای اصلی و اساسی باید با انجمن و هیئت مدیره مشورت کنند. همچنین اینکه پیوند همه امور و فعالیت‌های اصلی و فرعی انجمن باید بر اساس برنامه راهبردی باشد. یعنی اگر قرار است برنامه راهبردی داشته باشیم و اجرا شود، باید مرکز ثقل و محور همه امور و فعالیت‌ها باشد.
وی با بیان اینکه افزایش کیفیت تعامل با سازمان‌ها، مرکز ثقل و فعالیت اصلی انجمن است، افزود: هرچه ما بیشتر با وزارت علوم، وزارت آموزش و پرورش و… مرتبط باشیم و نام انجمن در همایش‌ها، جلسات و… برجسته شود، انجمن به سمت جلو حرکت خواهد کرد و منابع و امکانات بیشتری را برای انجمن به همراه می‌آورد. کیفیت همایش‌های ما خوب و دارای اعتبار است؛ اما باید سرمایه گذاری و تمرکز بیشتری روی آن صورت گیرد. ۵ مجله معتبر زیرمجموعه انجمن است که البته باید روی فعالیت آن‌ها نظارت جدی و دقیق داشته باشیم.
جوادی‌پور با تاکید بر افزایش مشارکت اساتید و متخصصان رشته در سراسر کشور، اظهار کرد: ما باید در این خصوص چشم انداز تعریف کنیم. به عنوان مثال باید گفت تا ۵ سال آینده ۵۰ درصد اعضای انجمن در فعالیت‌های انجمن (کمیسیون ها، گروه ها و شعب مطالعاتی) در سراسر کشور حضور خواهند داشت. به نظرم این موفقیت بزرگی است. بسیاری از برنامه هایی که در کمیسیون‌ها و گروه های مطالعاتی داریم و اجرا نشده، به دلیل همین مشارکت پایین است. افزایش میزان مشارکت اساتید و متخصصان رشته به طوری که بالای ۵۰ درصد در فعالیت‌های انجمن بتوانند درگیر شوند، نکته مهمی است.
وی در خصوص دستاوردهای انجمن بیان کرد: مهم ترین دستاورد انجمن، جایگاه انجمن است. وقتی جایگاه انجمن در بین انجمن های علمی بالاست و در جشنواره های مختلف به عنوان انجمن برتر انتخاب می شود، خود موفقیت بزرگی است. برگزاری فعالیت‌های علمی و بین المللی نیز دستاورد و اعتبار بزرگی است. همچنین مجلات علمی یا شکل‌گیری گروه های مطالعاتی در انجمن می‌تواند دستاورد خوبی باشد؛ و در انتها برنامه راهبردی انجمن دستاورد خوبی بوده که دو دوره هم اجرا شده، در واقع برنامه محور بودن یک انجمن، ملاک بسیار خوبی است و می توان به این روش از این موضوع دفاع کرد.
جوادی‌پور در خصوص اهداف استراتژیک انجمن (مرجعیت علمی، پاسخگویی اجتماعی و اشتغال‌پذیری دانشجویان) تصریح کرد: وظیفه ماهیتی ما متمرکز بر دو هدف استراتژیک می تواند باشد؛ یعنی افزایش مرجعیت علمی، و بحث مسئولیت اجتماعی که باید به نحو کامل مسئولیت خود را در این خصوص انجام دهیم. اما وظیفه ماهیتی ما اشتغال نیست، ما وزارت کار نیستیم. ما در مورد اشتغال باید کار کنیم و بستر و امور اجرایی را ایجاد کنیم. اما وظیفه ماهیتی یک انجمن علمی نمی تواند اشتغال‌پذیری فارغ‌التحصیلان باشد.
