اصطلاح یادگیری الکترونیکی، شامل مجموعه وسیعی از کاربردها و عملکردها، از جمله آموزش مبتنی بر وب، آموزش مبتنی بر کامپیوتر، کلاس های مجازی و همکاری های الکترونیکی است. آموزش الکترونیکی بر دو نوع است: همزمان [۱]و نا همزمان[۲]. آموزش الکترونیکی هم زمان از یک مدل آموزشی استفاده می کند که در آن یک کلاس درس، دوره، سخنرانی یا جلساتی با استفاده از اینترنت برگزار می شوند. این نوع از آموزش الکترونیکی به این دلیل هم زمان نامیده می شود که در آن بایستی تمام شرکت کنندگان به طور هم زمان حاضر باشند. آموزش الکترونیکی نا همزمان نسخه تحت وب آموزش های مبتنی بر کامپیوتر می باشند که عمدتا از طریق CD-ROM یا شبکه محلی سازمان ارائه می شوند. عموما محتوای آموزشی از یک سرور تحت وب ارایه و در هنگام صدور تقاضا به کامپیوتر یادگیرنده ارسال می شوند. بدین ترتیب یادگیرندگان می توانند در هر زمانی که بخواهند دوره های خود را دریافت کنند. به طور روزافزونی، یادگیری الکترونیکی به منزله روش عمده و اصلی برای تربیت کارکنان در سازمان ها پذیرفته شده است. از نظر کول یادگیری الکترونیکی معمولا انعطاف پذیری دسترسی را در هر مکان و زمان فراهم می کند، در اصل به شرکت کنندگان اجازه می دهد تا زمان و فضا را درنوردند. از دیدگاه کروث و کارباجال دانشکده ها و دانشگاه ها به طور فزاینده نیاز به توسعه ی مبتنی بر وب فرایند”هر مکان، هر مکان” برای خدمات دانشجویی سنتی را تصدیق می کنند.
به طور کلی عناصر برنامه تشکیل دهنده نظام آموزش از راه دور عمدتا شامل پنج مورد زیر است: تولید و ارائه محتوا، طراحی فعالیت های یادگیری، تدارک سیستم پشتیبان، ارائه آموزش ها و راهنمایی های مدرسان، شیوه های ارزشیابی. طراحی سیستم پشتیبان [۳]یکی از عناصر اساسی برنامه درسی نظام آموزش از راه دور است. سیستم پشتیبان به آن دسته از مکانیزم هایی اطلاق می شود که نظام آموزش الکترونیکی در سه مرحله؛ قبل از ثبت نام(شامل اطلاعات دانشجویان آینده ساز، پذیرش، کمک مالی، توصیه های علمی و ثبت نام)، در حین آموزش (شامل خدمات کتابفروشی، خدمات کتابخانه ای، پشتیبانی فنی، آموزش خصوصی و خدمات ویژه ی دانشجویان ناتوان) و پس از فراغت از تحصیل (شامل سرویس کارنامه دهی، انجمن فارغ التحصیلی، استمرار فرصت های آموزشی و خدمات شغلی) برای دانشجو تدارک میبیند تا از این طریق رضایت یادگیرنده، تسهیل پیشرفت تحصیلی و ارتباط مداوم یادگیرنده با موسسه را حفظ کند. بر این اساس پس از توسعه فناوری اطلاعات اغلب دانشگاه های از راه دور برای پشتیبانی از دانشجویان خود از امکانات فناورانه بهره می گیرند. سیستم های پشتیبانی می توانند بصورت غیر رسمی دوره های آموزش مجازی را مدیریت کنند و ارتباط نزدیکی با کاربران برقرار سازند. محیط این سیستم های پشتیبانی قابل شبیه سازی با محیط سیستم مدیریت یادگیری است و می تواند بسیاری از امکانات از جمله محتوای آموزشی، سوالات ارزش یابی، رفع اشکال،تابلوی اعلانات و اخبار، ارتباط با فراگیرنده، منابع و لینک های آموزشی را در اختیار قرار دهد. پشتیبانی آموزشی عنصر اساسی یاددهی و یادگیری در یادگیری از راه دور بوده و اهمیت خاصی در آن دارد. یادگیرندگان نیازمند پشتیبانی در حوزه های مختلف هستند و برگزارکنندگان دوره ی یادگیری الکترونیکی باید نیازهای آن ها را پیش بینی کرده و با یادگیرندگان برای رفع نیازهایشان در زمان معین تعامل داشته باشند. دانشجویان از راه دور نیازمند خدماتی مشابه دانشجویان مقیم اند ولی اغلب سفر آن ها به محیط دانشکده به سختی امکان پذیر بوده و یا عملی نیست. پس باید برای آن ها راه هایی یافت تا به خدمات پشتیبانی دسترسی پیدا کنند، درست همانطور که به آموزش از راه دور دست می یابند. این بخش از سیستم بدان لحاظ اهمیت دارد که بقا، بالندگی و پویایی سیستم بدان وابسته است و نیز مهم ترین جنبه ی مدیریت سیستم از نگاه یادگیرندگان، وجه پشتیبانی آن است.
۱٫Online
۱٫Offline
۳٫Support service