برنامه درسی و آموزش برای همه
بحث آموزش برای همه در دو بخش ارائه خواهد شد:
۱- تاریخچه برنامه آموزش برای همه در جهان و نحوه شکل گیری و اجرای آن در ایران
۲- ارزیابی نتایج حاصل از اجرای آموزش برای همه در کشور
برنامه آموزش برای همه تعهدی بین‌المللی است که درسال ۱۹۹۰ میلادی طی نشستی که از سوی ۵ سازمان بین‌المللی (یونسکو – یونیسف – صندوق جمعیت سازمان ملل– بانک جهانی – برنامه عمران ملل متحد) و با محوریت یونسکو و با حضور نمایندگان ۱۶۰ کشور جهان برگزار گردید. این نشست سه هدف عمده را دنبال می‌کرد: گسترش سواد در جهان، افزایش فرصت های یادگیری برای همگان و بهبود کیفیت یادگیری .
برای ارزیابی از عمکرد کشورها در زمینه میزان تحقق اهداف یاد شده ارزیابی میان دهه ای در سال ۱۹۹۵ م بعمل آمد و نتایج آن در ۶ اجلاس منطقه ای مورد بررسی قرار گرفت و منجر به تدوین چارچوب عمل مشترکی بین کشورهای عضو برنامه شد.
در سال ۲۰۰۰ میلادی اجلاس دیگری در داکارسنگال برگزار شد و براساس چارچوب عمل مشترک کشورها، عملکرد آنان مورد ارزیابی قرارگرفت. براساس نتایج حاصل از ارزیابی ۶ هدف و۱۲ استراتژی برای برنامه آموزش برای همه تعریف شد و کلیه کشورهای شرکت کننده در این نشست متعهد شدند در راستای تحقق اهداف تلاش‌نمایند.
۶ هدف برنامه عبارتند از :
۱٫ مراقبت اوان کودکی وآموزش قبل ازدبستان
۲٫ دستیابی برابرویکسان وآموزش پایه
۳٫ مهارتهای زندگی مادم العمر
۴٫ سوادآموزی وآموزش بزرگسالان
۵٫ دستیابی به تساوی جنسیتی درآموزش
۶٫ بهیود کیفیت آموزش
در ایران برای تحقق اهداف مذکور سند ملی آموزش برای همه تدوین و به تصویب هیات دولت رسید و ساختار تشکیلاتی مشخصی برای برنامه تعریف شد. در سال جاری به منظور تعیین میزان تحقق اهداف برنامه گزارش ارزیابی میان دهه(MDA) تهیه شد. این گزارش داری سه بخش است:
– معرفی نظام آموزش و پرورش و برخی از کارکردهای مهم آن در حوزه آموزش برای همه
– تحقق اهداف شش گانه برنامه آموزش برای همه
– تبیین مهم‌ترین چالش‌ها و راهبردهای آینده
در این گزارش به این سؤال اساسی به تفکیک هر گروه هدف پاسخ داده شده‌که آیا امکان تحقق هر هدف در کشور وجود دارد یا خیر.