گزارشگر: مانی رضائی
به همت مؤسسهی پژوهش برنامهریزی درسی و نوآوریهای آموزشی، «نشست علمی ICT در برنامه درسی ریاضی» روز چهارشنبه ۱۲/۳/۱۳۸۹ در سالن اجتماعات سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی برگزاری شد.
در مراسم افتتاحیه، خانم دکتر سهیلا غلامآزاد، مسئول برگزاری نشست، به نقش ICT در برنامه درسی ریاضی و اهمیت پرداختن به این موضوع اشاره کرد. سخنران نخست، خانم دکتر الهه امینیفر، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید رجایی، با مروری بر تجربه سایر کشورها مانند نیوزلند و سنگاپور به استانداردهای NCTM نیز اشاره کرد و تغییر در برنامه بینالمللی را مورد توجه قرار داد. سخنرانی بعد توسط آقای رضا حیدریقزلجه، دانشجوی دکتری ریاضی با گرایش آموزش ریاضی در دانشگاه شهید بهشتی، ارایه شد. عنوان این سخنرانی «فراتحلیلی پیرامون تحقیقات انجام شده در زمینه کارایی ابزار ICT در آموزش ریاضی» بود. انواع سیستمهای جبری کامپیوتری، نرمافزارهای هندسی پویا، صفحههای گسترده و همچنین نرمافزارهای ریاضیات پویا بهصورت اجمالی معرفی شد و جنبههای مثبت و منفی هر یک را برشمرد. حیدری با اشاره به استلزامات مربوط به کارایی ICT سخنرانی خود را به پایان برد. آخرین سخنرانی توسط خانم شهرناز بخشعلیزاده، کارشناس دفتر تألیف و برنامهریزی کتابهای درسی، با عنوان «سیاستهای گروه ریاضی دفتر تألیف در نحوه ورود ICT در برنامه درسی ریاضی» ارایه شد. وی اقدامات انجام شده را چنین برشمرد: معرفی minitab به عنوان یک نرمافزار در درس آمار و مدلسازی در سال ۱۳۸۰؛ تهیه دستورالعمل و سطوح به کارگیری ICT در سال ۱۳۸۴؛ معرفی نرمافزار هندسه پویا و تهیه CD در سال ۱۳۸۸٫
در پایان این نشست، میزگرد «ICT در آموزش ریاضی ایران» با حضور خانم دانشور، مسئول کمیته محتوای آموزشی و پرورشی و حوزههای یادگیری برنامه درسی ملی؛ آقای دکتر تابش، رییس مرکز محاسبات دانشگاه صنعتی شریف؛ آقای ذوقیپور، مدارس هوشمند؛ آقای حسینی، مسئول بخش ICT اتحادیه معلمان ریاضی؛ آقای حمیدزاده، نماینده دفتر فناوری اطلاعات و ارتباطات آموزشی سازمان پژوهش و برنامهریزی آموزشی؛ و خانم دکتر گویا، بهعنوان هماهنگکننده میزگرد تشکیل شد.
خانم دانشور بهصورت اجمالی سند برنامه درسی ملی را معرفی کرد و محورهای کلی این سند را برشمرد. وی با اشاره به سه رویکرد آموزش ICT، آموزش از طریق ICT، و آموزش برای ICT؛ رویکرد سند را آموزش از طریق ICT معرفی کرد. سپس دکتر تابش به سه ویژگی «آموزش در ۲۰۱۰» اشاره کرد. وی معتقد است از سال ۲۰۰۵ عصر کمیابی شروع شده است. انرژی ارزان، منابع ارزان تمام شده است و کمبود در همه منابع، به جز اطلاعات وجود دارد. دکتر تابش ویژگی دوم را انقلاب فناوری پاک نامید و با تأکید بر استفاده از منابع تجدیدپذیر، سیستم انرژی خورشیدی و مانند آن، به کارگیری مدیریت کیفیت در تولید پیادهسازی آن، کاهش هزینه و قیمتها را نکاتی در انقلاب پاک میداند. وی فناوری اطلاعات و ارتباطات و آموزش هوشمند را ویژگی سوم آموزش در ۲۰۱۰ نامید و به نقش ICT در آموزش اشاره کرد. آقای ذوقیپور به نقد استفاده از ICT در آموزش فعلی پرداخت. وی با اشاره به کاستیهای موجود، نیازهای ICT و زیرساختهای آن برشمرد. سپس آقای حسینی در مورد ضرورت استفاده از ICT و چرایی آن نظرات خود را ابراز کرد. وی از معلمان بهعنوان محورهای اصلی تغییر نظام آموزشی یاد کرد و اهمیت توجه به معلمان را در این تحولات مورد تأکید قرار داد. آقای حمیدزاده با معرفی عملکرد دفتر فناوری اطلاعات و ارتباطات آموزشی، به نقد برخی نظرات ابراز شده پرداخت. پس از آن، حاضران سالن، سؤالات و نظرات خود را مطرح کردند و اعضای میزگرد ضمن پاسخ به سؤالات مطرح شده، به تبادل نظر و تقابل آرا پرداختند.
برنامه نشست با این میزگرد به پایان رسید. بحثهای مطرح شده در این نشست، از جنبههای متفاوتی مورد توجه حاضران قرار گرفت، اما به نظر میرسد پرداختن به این موضوع میتواند بسیار گستردهتر باشد و جای خالی نشستهای علمی از این دست محسوس است.