سی و پنجمین کنفرانس بین المللی روان­شناسی آموزش ریاضی (PME35 )

سال چهارم، شماره بیست و هفتم

نرگس مرتاضی مهربانی
سی و پنجمین کنفرانس بین المللی روان­شناسی آموزش ریاضی (PME35 ) از ۱۰ تا ۱۵ جولای ۲۰۱۱ در دانشگاه تکنولوژی خاورمیانه در شهر آنکارای ترکیه برگزار شد. این کنفرانس حوزه­های تحقیقاتی از قبیل جبر و تفکر جبری، تفکر ریاضی، تفکر هندسی و فضایی، تجسم و تصور، توسعه فهم و درک، مفهوم اعداد و عملگرها، تابع، مدلسازی ریاضی، فراشناخت، حل مسئله، اثبات، اندازه­گیری، زبان و ریاضیات، باورهای آموزشی، توسعه برنامه درسی، ارزیابی و ارزشیابی، کامپیوتر و فن­آوری، عدالت آموزشی، جنسیت، احتمال و استدلال آماری، مطالعات اجتماعی – فرهنگی، ریاضی وابسته به مشاغل، توسعه حرفه­ای معلمان و دانش، تفکر و باور معلمان را شامل می­شد. از آن جهت که توسعه تفکر ریاضی بخش صریح هر برنامه درسی و استاندارهای ملی ریاضی در سراسر دنیا به حساب می­آید، محور اصلی این کنفرانس به « توسعه تفکر ریاضی» اختصاص داده شده بود.
برنامه­های علمی کنفرانس شامل فعالیت­های زیر بود:
ü سخنرانی­های عمومی
چهار سخنرانی عمومی ۶۰ دقیقه­ای با عناوین توسعه تفکر ریاضی هدفمند، اخلاقیات در بیان یک روایت به عنوان نقطه شروع یک سخنرانی در ریاضیات، معلمان به عنوان افراد ذینفع[۱] در تحقیقات آموزش ریاضی و استدلال غیر رسمی کودکان: دغدغه­ها و تناقض­ها توسط سخنرانان مدعو ارایه شدند. هر یک از این سخنرانی­ها از دیدگاه­های مختلف و با تمرکز بر آموزش، یادگیرندگان، معلمان و ارزشیابی به محور اصلی کنفرانس پرداختند.
در سخنرانی ارایه شده با عنوان توسعه تفکر ریاضی هدفمند، سخنرانان به لزوم زمینه مدار کردن مسایل ریاضی در برنامه درسی و نیز چالش­های آن پرداختند. آن­ها اشاره کردند که مسایل کلامی به عنوان زمینه­هایی برای معرفی ایده­های ریاضی مانند تیغ­های دو لبه عمل می­کنند. زمینه­ها از یک سو باعث می­شوند تا ریاضی برای یادگیرندگان جذاب شود و دانش­آموزان را درگیر ایده­های ریاضی موجود در زمینه­ها می­کنند و از یادگیرندگان حمایت می­کند تا ایده­های ریاضی را بهتر درک کنند. از سوی دیگر، زمینه­ها به عنوان ابزارهایی برای کسب اطمینان از این که آیا دانش­آموزان، واقعا ریاضی را درک کرده­اند به کار گرفته می­شوند. در چنین مواقعی، زمینه باعث می­شود تا تفکر ریاضی سخت­تر شود و موانعی را برای دانش­آموزان ایجاد ­کند. با این­که برقراری ارتباط بین دنیای واقعی و دنیای ریاضی به دانش­آموزان کمک می­کند تا ریاضی را بهتر درک کنند اما چنین ارتباطی به راحتی حاصل نمی­شود. بسیاری از دانش­آموزان نمی­توانند نقش ضمنی زمینه­ی پداگوژیکی را درک کنند. سخنرانان به این نکته اشاره کردند که مولفان کتب درسی ریاضی در استفاده از زمینه باید به این نکته توجه داشته باشند که هدف از گنجاندن مسایل و زمینه­ها در کتب درسی و کلاس­های درس ریاضی چیست؟ اگر این زمینه­ها از نظر ریاضی جالب هستند، آیا در دنیای واقعی نیز کاربرد دارند. سخنرانان ابراز داشتند که رسیدن به نقطه تعادل در این حوزه یک چالش برای مولفان و معلمان محسوب می­شود و­ با ارایه یک چارچوب برای طراحی فعالیت­های ریاضی، راهکارهایی در این زمینه معرفی کردند.
ü ارایه­های فردی
– گزارش تحقیقی
در مجموع ۱۵۷ مقاله در این بخش پذیرفته شد که در ۱۴ بخش ۴۰ دقیقه­ای (برای هر مقاله) ارایه شد. از این مدت، ۲۰ دقیقه برای سخنرانی و ۲۰ دقیقه به پرسش و پاسخ اختصاص داده شد.
– سخنرانی­های کوتاه
در این بخش، ۱۸۳ مقاله پذیرفته شد که در ۵ بخش ۵۰ دقیقه­ای و در گروه­های سه نفری ارایه شدند. هر گروه سه تایی شامل ۱۰ دقیقه سخنرانی و ۲۰ دقیقه پرسش و پاسخ بود.
– ارایه پوستر
در بخش پوستر، ۹۵ مقاله پذیرفته شد که در ۲ بخش ۶۰ دقیقه­ای ارایه شدند. تهیه کنندگان پوستر در این مدت در کنار مقاله پوستر شده خود ایستاده و توضیحات تکمیلی را به علاقه­مندان ارایه می­کردند.
ü ارایه­های گروهی
– دو مجمع تحقیقاتی، هشت گروه مباحثه و پنج گروه کاری هر یک در دو بخش ۹۰ دقیقه­ای ارایه شدند.
ü برنامه­های ارایه ملی
برنامه­های ارایه ملی به موازات ارایه پوسترها، طی سه بخش ۶۰ دقیقه­ای اجرا شد. در این بخش، خلاصه­ای از فعالیت­های تحقیقاتی انجام شده در کشور ترکیه معرفی گردید.
[۱]stakeholder